Pinta MaiBock Grand Prix

Objętość: 0,5 l
Alkohol: 6%
Ekstrakt: 15,5%
IBU: 25
Zawiera: słody jęczmienne i pszeniczne Weyermann: pilzneński, pszeniczny jasny, Carahell; chmiel Hallertau Hersbrucker (DE); drożdże Fermentis Saflager W34/70
Koźlak majowy

Piwo uwarzone wg zwycięskiej receptury Jakuba Baranowskiego, zwycięzcy 3 edycji Warszawskiego Konkursu Piw Domowych.

Kolor – herbaciany, przejrzysty
Piana – nikła, znika od razu, biała
Zapach – czuć lekki chmiel i słód
Smak – delikatnie chmielowy, lekka goryczka, delikatnie słodowy

W sumie przyjemne, acz jednak czuć, że jest to mocny lager a nie koźlak (brakowało mi nut karmelowych). Ale ok.

 

Kwas Beta

Objętość: 0,5l
Ekstrakt: 9%
IBU 18
Alkohol: 3,2%
Słody: pilzneński, pszeniczny jasny, monachijski typ I, dymiony bukiem
Chmiele: Strisselspalt, Hersbruker
Dodatki: bakterie kwasu mlekowego Lactobecillus Helveticus
Drożdże: US-05
Oficjalnie jest to Lichtenhainer, czyli takie trochę pszeniczne grodziskie
Piana: biała obwódka
Kolor: mętne, złoto-białe
Zapach: słodkie owoce, coś kwaśnego
Smak: kwas, woda z dużą ilością cytryny, ciut wędzone, nie jest wodniste ale chmielu też nie czuć
Strasznie kwaśne, ale w sumie lekkie. Fajne do protestowania i na upały, ale raczej drugi raz pić nie będę.

 

Imperator bałtycki

Objętość: 330ml
Ekstrakt: 24,7%
Alkohol: 9,1%
IBU 109
Słody: monachijski, pilzneński, jęczmienny diastatyczny, wiedeński, Caramunich typ III, Caraaroma, Carafa typ I, ekstrakt słodowy, cukier
Chmiele: Amarillo, Ahtanum, Centennial, El Dorado, Mosaic, Zeus
Drożdże: Saflager W 34/70
Pasteryzowane, niefiltrowane
Piana: wysoka, ciemnobrązowa, jednolita, ale nie za sztywna
Kolor: brązowo-czerwone, klarowne
Zapach: palony słód, rodzynki, chmiel, karmel, delikatna cytrusowa nuta w tle
Smak: cytrusowa nuta, palony słód, karmel i rodzynki, chmiel. Ciężkie, ale wyważone, sprawie wrażenie aksamitnego.
Bardzo fajne piwo, dla mnie bardzo zimowe – mocne i ciężkie.

 

Księżniczka Wiosny / Princesse de Printemps

Objętość: 0,75 l
Alkohol: 6%
Zawiera: chmiele Marynka i Lubelski

Kolor – jasnozłoty.
Piana – biała, sztywna, obfita, powoli opada, oblepia ładnie szkło.
Mocno nagazowane.
Zapach – mocno cytrusowy, czuć proszek do prania, aromat jest bardzo intensywny, aż sztuczny.
Smak – drożdże, kwiaty, chmiel, lekka goryczka.

Smakowo piwo może być, ale smak i stopień nagazowania zabijają.

 

Król lata

Objętość: 0,5 l
Ekstrakt: 11,5%
Alkohol: 4%
IBU 38
Słody: Weyermann, jęczmienny pilzneński, pszeniczny jasny, płatki owsiane
Chmiele: Strisselspalter, Citra
Dodatki: płatki owsiane, suszona skórka słodkiej pomarańczy, skórka świeżej pomarańczy, skórka gorzkiej pomarańczy Curacao, kolendra
Drożdże: Safbrew S-33
Kolaboracja polsko-francuska.
Hoppy Oatmeal Witbier
Piana: niski kożuch, biały, szybko znika do dbwódki
Kolor: złote błoto, mętne
Zapach: pszenica, cytrusy w tle, wędzono-słony zapach jak piwa grodziskie
Smak: kwaśne, cierpkie, cytrusowo-bananowe, kojarzy się z grodziskim
Lekkie i orzeźwiające, ale smakowo w najlepszym wypadku takie sobie…

 

Kwas Alfa

Objętość: 330ml
Alkohol: 4,3%
Słody: jęczmienne i żytnie
Chmiel: Green Bullet
Dodatki: bakterie Lactobacillus helveticus
Chmielone na zimno.
Sour Rye Pale Ale – kooperacja Toola i Pinty w nietypowej dla Pinty małej (ale ciężkiej) butelce.
Piana: brak, cienka biała obwódka
Kolor: zółto-pszeniczne, mętne
Zapach: żurek z cytryną z dodatkiem miodu
Smak: cytryna, kwas do żurku, sok z kiszonej kapusty, lekka nuta pomarańczy na dodatek zamiast goryczki zostawia kwaskowaty posmak
Faktycznie zgadza się z etykietą – piwo inne niż wszystkie. Kwaśne, orzeźwiające. Kojarzy się z żurkiem i kapustą, ale mimo wszystko w tym całym kwasie jest to nadal piwo.
Ciekawy eksperyment. Bardzo, bardzo kwaśne, bardzo „żurkowate”, ale fajne (chociaż na pewno nie każdemu zasmakuje).

 

Dobry wieczór

Objętość: 0,5 l
Alkohol: 4,5%
Ekstrakt: 13,1%
IBU: 32
Zawiera: słody – Weyermann, pale ale, Caramunich III, Caraaroma, Carafa II, płatki owsiane, chmiel East Kent Golding (UK), drożdże Safale
Piwo pasteryzowane, niefiltrowane

Kolor – ciemnobrązowy.
Piana – ciemnokarmelowa, ale praktycznie niewidoczna.
Zapach – lekko słodki i delikatnie kawowy.
Smak – najpierw czuć dość mocno kawę, potem lekko karmel plus posmak pepsi. W końcu zostaje rozwodniona kawa z odgazowanym pepsi.
Początek o wiele lepszy niż koniec. Takie sobie.

 

Dyniamit!

Objętość: 0,5l
Ekstrakt: 16,5%
Alkohol: 6,0%
IBU 31
Słody: Weyermann, pale ale, Carapils, Carared, Biscuit
Chmiele: Ahtanum, Palisade, Willamette
Drożdże: Safbew T-58
Dynia pieczona, goździki, cynamon, imbir, mech irlandzki.
Pasteryzowane, niefiltrowane w stylu pumpkin ale.
Piana: bardzo niska koloru ecru, szybko opada do obwódki
Kolor: miedziany, nietransparentny
Zapach: wyraźna dynia, chmiel, przyprawy (cynamon, goździki)
Smak: chmiel, wyrażna dynia i delikatne przypdawy, śrenia goryczka i posmak dyni na koniec
Bardzo lubię piwa dyniowe i pije każde, które mi w ręce wpadnie, a trochę tego było. Jednak Dyniamit od poprzedniego sezonu jest dla mnie numerem jeden – pieczona dynie w połączeniu z przyprawami kojarzą się trochę z ciastem, są wyraźne, ale nie zabijają chmielu i dobrze się razem komponują.
Bardzo dobre, jesienne piwo.

 

Happy Crack

Objętość: 0,5 l
Alkohol: 8%
Ekstrakt: 19,1%
Zawiera: słody Weyermann, pale ale, żytni, wędzony jęczmienny, Carafa Spcial Typ II, szyszki chmielu Amarillo, pędy sosny, owoce jałowca, gałęzie jałowca, fińskie drożdże piekarskie prasowane.

Wspólny produkt Pinty i Pracowni Piwa. Czarna etykieta bez napisów (te tylko na etykietce z tyłu butelki).

Kolor – brązowo-błotnisty, w piwie pływa z kg farfocli.
Piana – brak.
Zapach – pachnie jak błoto z kawą i woda spod ogórków.
Smak – błotniste świństwo, lekko kwaśne, lekko kawowe. Pozostawia ohydny posmak wody spod spleśniałych ogórków.
Na etykiecie uprzedzali, że Happy Crack to „pół litra horroru w gatunku Black Sahti”. Owszem, z horrorem to piwo ma wiele wspólnego…

 

Grodziskie 2.0

Objętość: 0,5 l
Alkohol: 2,5%
Ekstrakt: 7,8%
IBU: 21
Zawiera: słody Weyermann, pszeniczny Grodziski, wędzony dymem z dębu,
chmiel lubelski, drożdże
Piwo górnej pasteryzowane, niefiltrowane
Typ: Piwo Grodziskie – Gose

Taka ciekawostka na początek: przed wojną Piwo Grodziskie było zalecane przez lekarzy rekonwalescentom oraz chorym na żołądek i cukrzycę.

Kolor – podobny do koloru piwa pszenicznego, mętny.
Piana – niewielka, jasna, nie osadza się.
Zapach – wody grodziskiej oraz silny aromat wędzenia. Lekko czuć cytrusy.
W smaku – silnie czuć wodę grodziską oraz smak wędzenia. Lżej da się
wyczuć posmaki pszeniczne i drożdżowe.
Dość wodniste.

Piwo nie jest złe, ale bardziej przypomina wędzoną (!) wodę mineralną z
domieszką piwa niż piwo. Przejdzie, ale tylko w upalny dzień.