Tynieckie Jasne Pełne

Objętość: 0,5 l
Alkohol: 6%
Ekstrakt: 9,6%
Zawiera: słód jęczmienny, chmiel.
Piwo jasne pełne, pasteryzowane.

Na etykiecie stylizowanej na starą grafikę widnieje opactwo oo. Benedyktynów w Tyńcu.

Kolor – ciemnobursztynowy.
Piana – brudno biała, obfita, osadza się.
Zapach – czuć głównie drożdże i słód, lekko kwaśny aromat.
Smak – wyczuwa się przede wszystkim słód i drożdże, później posmak chmielu.

W sumie piwo nie jest ani dobre, ani złe – ot taki sobie średni czeski… pardon… tyniecki sikacz.

 

Grzane

Objętość: 0,5l
Ekstrakt: 12,5%
Alkohol: 5,3%
Sezonowa limitowana edycja
Piana: biała, niska, małe pęcherzyki, szybko opada do obwódki
Kolor: słaba herbata, transparentne
Zapach: lukrowany piernik
Smak: słodki, lukrowany piernik rozpuszczony w wodzie
Korzenne, wodniste i bardzo słodkie
Może jakby zmieszać je z grzańce, albo podgrzać… na zimno kojarzy się z piernikowym syropem.

 

Jurajskie Porter Bałtycki

Objętość: 0,33 l
Alkohol: 7,5%
Ekstrakt: 22%
Zawiera: słody – pilzneński, monachijski, carapils, wiedeński, diastyczny, czekoladowy pszeniczny, caraaroma, carafa, chmiel – lubelski, marynka, drożdżw – S-189.
Piwo pasteryzowane, niefiltrowane.

Prosta etykieta w „morskiej” tonacji.

Kolor – ciemny brąz / czarny.
Piana – ciemnokarmelowa, niewielka, osadza się, małe pęcherzyki.
Zapach – słodki, czekoladowy, lekko palony.
Smak – przede wszystkim czuć czekoladę, bardzo lekkie palenie, w tle jakieś nuty tytoniowe.
Niestety bardzo to wszystko krótkie i rozwodnione. Jak na porter bałtycki to piwo wypada dość mizernie.

 

Imperial Porteris

Objętość: 1 pinta
Alkohol: 6%
Piana: sztywna, zbita, jasnobeżowa, wysoka, wolno opada i osadza się na ściankach
Kolor: transparentny ciemny brąz (bardzo mocna herbata)
Zapach: słód, nuta rodzynek
Smak: słodkawe, bardzo słodowe, lekki posmak rodzynek i chmielu
Fajne, lekkie i słodkawe, ale nie wodniste i nie za słodkie.

 

Velkopopovicky kozel – cerny

Objętość: 0,5 l
Alkohol: 3,8%
Zawiera: słody jęczmienne: jasny, bawarski, karmelowy i palony, chmiel i wyciąg z szyszek chmielowych, cukier.
Piwo ciemne, pasteryzowane.

Velkopopovicky’ego Kozela już raz opisywałam – tamten poprzedni (warzony w Velkych Popovicach) był całkiem niezły. Ten opisywany przez mnie dziś (warzony w Plzenskym Prazdroju) – wręcz przeciwnie.

Etykieta tak jak w przypadku poprzedniego Kozela przedstawia stojącego koziołka, trzymającego w przednich nóżkach kufel z piwem. Niestety, na tym podobieństwa obu piw się kończą.

Piana – niewielka, szybko opadła.
Kolor – ciemnobrązowy.
Zapach – trudno tu mówić o „zapachu”, raczej właściwszy byłby „smród”. Piwo śmierdzi przypalonym chlebem albo spalonym pop-cornem.
Smak – ten Kozel smakował czymś bardzo przypalonym, wymieszanym z popiołem albo wodą po petach.

Straszliwe świństwo, trafiło do zlewu.

 

Kilikia Celebratory

Objętość: 0,5l
Ekstrakt: 13%
Alkohol: 5,3%
Ciekawa butelka z wytłoczoną nazwą browaru i etykieta pokryta ciekawym alfabetem przyciągają wzrok.
Piana: biała, średnia, lekka i jednolita
Kolor: herbaciany, transparentny, widać wysokie nasycenie
Zapach: chmiel, słód, nuta miodu (którego w składzie nie ma)
Smak:  CO2, słód, chmiel, lekki posmak plastiku
Mało wyraziste, lekko słodkawe, plastik ledwie wyczuwalny, ale ilość CO2 przekracza wszelkie granice.
Da się wypić.

 

Panzerfaust

Objętość: 0,5l
Alkohol: 6,7%
Ekstrakt 16
Słody: jęczmienne, żytnie, pszeniczne
Chmiele: Amarillo, Belma, Citra, Ahtanum, Palisade, Simcoe, Chinook, Zeus
Drożdże:US-05
Silesian Rye India Pale Ale
Piana: niziutka, lekka z małych pęcherzyków, natychmiast znika
Kolor: bursztynowy, transparentny, bez osadów
Zapach: owocowo-kwiatowy
Smak: owocowo-kwiatowy, chmiel, cytrusy, lekko słodkawy posmak i bardzo wysoka grapefruitowa, zalegająca goryczka na koniec
Pierwsze spotkanie z Kraftwerkiem i od razu bardzo regionalna ciekawostka z ilością chmieli przekraczającą rozsądną ilość. O dziwo rezultat jest bardzo ciekawy i pijalny. Kwiatowo-owocowe nuty nie są sztuczne, ale dosyć intensywne potem skutecznie zabija ja bardzo wysoka goryczka, która trochę pijącego wykrzywia. O dziwo to się całkiem nieźle ze sobą komponuje.
Niecierpliwie czekam na inne wynalazki Ślązaków.

 

Angielski hydrant

Objętość: 0,5l
Alkohol: 5,2%
Słody: pilzneński, Carahell, Caramber, Caraaroma
Chmiel: EKG, Fuggle, Admiral
Drożdże: S-04

Kolor – ciemny bursztyn, lekko mętne.
Piana – biała, niewielka, duże pęcherzyki, osadza się.
Zapach – słodkawy, słodowy, lekko chmielowy.
Smak – najpierw czuć słody, potem goryczkę chmielową, która trochę się utrzymuje.
Piwo jest jednak zdecydowanie zbyt wodniste i brak mu charakteru. Poza tym – za dużo tu słodów, za mało chmielu (a przecież to Premium Bitter!). Ogólnie słabe.

 

Golden monk

Objętość: 0,5l
Alkohol: 7,2%
Ekstrakt: 18°
IBU 60
Słody: pale ale, pszeniczny, melanoidynowy, zakwaszający, abbey
Chmiele: Citra, Palisade, Willamette, Centennial
Cukier candy sugar dark
Drożdże: Safbrew T-58
Piana: biała, niska, jednolita, lekka, szybko znika
Kolor: ciemny bursztyn, nie do końca transparentne
Zapach: owoce, chmiel, cytrusy, nuta porzeczki i żywicy
Smak: chmiel, żywica, owoce (porzeczka i cytrusy), niezbyt wysoka goryczka
Zdecydowanie za wysokie wysycenie – przeszkadza w piciu.
Fajne, ale bez szału.

 

Szkot w Krakowie

Objętość: 0,5 l
Alkohol: 7%
Ekstrakt: 18%
IBU: 25
Zawiera: słód jęczmienny, chmiel, drożdże.
Typ: Wee Heavy, piwo górnej fermentacji, niepasteryzowane, niefiltrowane.

Standardowa skromna etykieta Pracowni.

Kolor – ciemnobrązowo-czerwony.
Piana – praktycznie brak.
Zapach – głównie rodzynkowy, czuć też nieprzyjemny aromat w tle, ale trudno określić czego.
Smak – czuć rodzynki, trochę owoce, nieco winny smak, ale czuć też nieprzyjemny, sztuczny posmak kojarzący się z kwiatowym czyścidłem do podłogi.

W sumie średnio toto udane – Wee Heavy Belhavena było o niebo lepsze.